OPIS ZASOBU
W realizacji scenicznej utworu Tadeusza Różewicza uwaga zostaje skierowana na sposób ukazania świata materialnego. Z tej perspektywy ujawnia się nieobecność bohatera, która determinuje i staje się głównym doświadczeniem przedstawienia.
Tym samym, powstała instalacja będąca próbą wykorzystania niejednoznacznego gatunku literackiego utworu, tj. jest on przypisywany jako scenariusz filmowy, chociaż jako forma temu nie odpowiada. Jednym z głównych zadań postawionych przed realizacją było zaryzykowanie, by w środowisku teatralnym nie stracić tej intrygującej szczeliny nieobecności, pustki, zagubienia głównego bohatera i uruchomienie jej nie tylko w aktorze, ale w przestrzeni teatralnej czy konwencji i dramaturgii przedstawienia.
